17 سالگی

یه سریا هستن...

پروفایلشونو که نگاه میکنی میبینی همه ش فاز غمه...!

آخه یکی نیست بهشون بگه عزیزم چرا ناراحتی؟ فوقش یکی از اون آدمایی که اسباب بازیت بودن رو از دست دادی دیگه!

ببین... 

یادم نرفته اون موقع هایی رو که شب و روز آویزون بودی که با من باش! اما الان... حتی حاضر نیستی عذرخواهی هم کنی؟! هــــه

به قول تتل این تیکه هایی که بهم میندازی؟ خودم نوشتمشون رو کاغذ! آررره!

بهم میگفت برام مثل مورفین میمونی....فک کنم آنتی ژن های بدنش به مورفین حساس شدن که دیگه سراغی ازم نمیگیره

بچه که بودم خیلی دوس داشتم 17 سالم بشه...نمی دونم چرا

16 و 18 هم قبول نداشتما فقط میخواستم 17 سالم بشه...فیلم زیاد دیده بودم...دخترای 17 ساله توشون خیلی شاد بودن...رفتاراشون رو دوست داشتم...اما دو چیز رو فراموش کردم قبل از آرزو بهشون فکر کنم:

1 . اینکه اونا فیلم بودن!!! نه واقعیت

2 . و یادم رفت به این فکر کنم که اون فیلما مال اروپا و آمریکا بودن...نه ایران...

یادم نبود به این فکر کنم 17 ساله های ایران همه از دم دپرسن!یا یادم رفت به این فکر کنم میانگین سن اونایی که از خونه فرار میکنن 15 تا 20 ساله

یادم رفت به این فکر کنم که 17 ساله های ما انقدر درگیر دوستی با جنس مخالفن که روش زندگی کردن رو یادشون رفته!

الان 17 سالمه...و برخلاف رویاهای بچگیم ؛ این سن اصلا چیز خاصی نیست...یه عدده که فقط 365 روز واست کاربرد داره و بعدش...!