دوست مجازی

یه سری وبلاگ هارو که می بینم... بازدید کننده هاشون خیلی بالاس...یهو دلم میخواد :)

حس خوبیه اینکه بدونی چند نفر توی دنیای مجازی هواتو دارن

یادش بخیر اون زمانی که LINE و WECHAT داشتم...پست گذاشتن ها...کامنت هایی که دوستای مجازیم برام میذاشتن...و چقدر دلم خوش بود به بودن شون..اما با برکناری موبایل نازنینم دوستای مجازی هم پرید =)

웃 유

خیلیا بهم میگن آدم شادی هستی ... شاید باشم شاید نباشم!

صادقانه بگم توی اوج ناراحتیم یه چیزی که حتی شاید برا بقیه خنده دار نباشه میتونه باعث شه کلی بخندم :)

اما وای به اون روزی که تموم خاطره ها و غصه ها یهو بهم هجوم بیارن...

مثل خیلی از آدما سره هیچ کس خالی نمیکنم!

میریزم تو خودم...یا نهایتا همه رو توی چند جمله تایپ میکنم و SEND ... 

یه جمله خوندم خیلی بهم چسبید...ینی قشنگ به دلم نشست :

کل عمرمون دپرس هستیم ولی تو اعلامیه مون می نویسن شادروان!